Spotkanie pokutne 22 IX 2020
Wprowadzenie
Pieśń ,,Bracia Moi”
Wprowadzenie do treści spotkania pokutnego
ŻYCIE WE WSPÓLNOCIE to POWOŁANIE i WYBÓR– dbamy o siebie nawzajem, zachęcamy do gorliwości
Wspólnota postrzega jako swoje powołanie kontemplację Jezusa Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego w Jego miłości do człowieka. Przychodząc na modlitwie pod Krzyż, czerpiąc z Niego łaski, chcemy Go naśladować. Indywidualnie i wspólnotowo pragniemy przyjmować krzyż jako drogę zbawienia, być świadkiem tej miłości i mądrości w świecie oraz wypraszać innym łaskę miłości ukrzyżowanej.
Misja Wspólnoty Cele wewnętrzne
Celem Wspólnoty Miłości Ukrzyżowanej jest prowadzenie jej członków do świętości poprzez wspomaganie ich na drodze osobistego powołania. Wspólnota realizuje swoją misję poprzez:
- Formację duchową w czasie wspólnych liturgii Słowa, spotkań formacyjnych, przeżywanych rekolekcji i dni skupienia.
- Formację intelektualną poprzez konferencje, lekturę duchową i czytanie dokumentów Kościoła.
- Wspólne spotkania modlitewne oraz celebrowanie wybranych uroczystości i świąt.
- Pogłębione życie modlitwy, które jest drogą i środkiem do poznania i naśladowania Jezusa Chrystusa Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego.
- Braterstwo i wspólne dzielenie się doświadczeniem wiary.
- Odkrywanie i przeżywanie paschalnego wymiaru naszego życia.
- Przekazywanie doświadczenia i wartości milczenia, ciszy i pustyni.
- Zawierzenie Maryi Niepokalanej naszego życia.
Cele zewnętrzne
- Głoszenie słowem Dobrej Nowiny (w szczególności mądrości Krzyża) i dawanie świadectwa życia.
- Podejmowanie różnorakich dzieł ewangelizacji, w tym tworzenie i nagrywanie pieśni służących modlitwie i ukazujących duchowość Krzyża.
- Dzielenie się doświadczeniem działania Boga w życiu i braterstwa we Wspólnocie.
- Prowadzenie otwartych spotkań modlitewnych w parafii oraz podjęcie różnych form modlitwy wstawienniczej za innych.
- Dzielenie się doświadczeniem wartości milczenia, ciszy i pustyni oraz przeżywania obecności Boga w codzienności (wymiar kontemplacji w świecie).
Tożsamość Wspólnoty
- Wspólnota Miłości Ukrzyżowanej wywodzi się z Ruchu Odnowy w Duchu świętym (Katolicka Odnowa Charyzmatyczna).
- Powstanie wspólnoty inspirowane było katechezami o miłości i mądrości Krzyża, głoszonymi przez o. M. Wołoszyna SJ.
- Doświadczenie ciszy Karmelu otworzyło Wspólnotę na wymiar kontemplacji w świecie. a mała droga św. Teresy z Lisieux na przyjęcie naszych braków i słabości jako miejsca w którym przejawia się moc Boga.
- Podstawowe elementy duchowego rysu Wspólnoty i apostolatu:
- kontemplacja Jezusa Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego
- życie według mądrości Krzyża
- braterska miłość we Wspólnocie
- szeroko pojęta ewangelizacja.
- Oddajemy wszystko wstawiennictwu Maryi Niepokalanej a także opiece świętego Józefa. któremu powierzamy sprawy duchowe i materialne.
- Główną patronką wspólnoty jest święta Teresa od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza. od której chcemy uczyć się dziecięcej ufności Bogu, podjęcia codziennych, małych rzeczy w duchu Krzyża, ofiary oraz kontemplacji Jezusa Ukrzyżowanego
- Patronem wspólnoty jest także św. Paweł od Krzyża, którego pragniemy naśladować w umiłowaniu i głoszeniu Mądrości Krzyża, rozważaniu Męki Pańskiej, kontemplacji oraz posłudze darami i charyzmatami.
- Świętem patronalnym jest Święto Podwyższenia Krzyża (14 IX). Szczególnie uroczyście celebruje się liturgię Triduum Paschalnego, uroczystość zesłania Ducha Świętego, rocznicę powstania Wspólnoty (19 XII 1993) i święto Patronów Wspólnoty (1 X. i 19 X).
Liturgia Słowa
Ez 33,7-9
PRZYWRÓCENIE KRÓLESTWA BOŻEGO
33 7 Ciebie, o synu człowieczy, wyznaczyłem na stróża domu Izraela po to, byś słysząc z mych ust napomnienia przestrzegał ich w moim imieniu. 8 Jeśli do występnego powiem: „Występny musi umrzeć” – a ty nic nie mówisz, by występnego sprowadzić z jego drogi – to on umrze z powodu swej przewiny, ale odpowiedzialnością za jego śmierć obarczę ciebie. 9 Jeśli jednak ostrzegłeś występnego, by odstąpił od swojej drogi i zawrócił, on jednak nie odstępuje od swojej drogi, to on umrze z własnej winy, ty zaś ocaliłeś swoją duszę.
Pieśń

1 Kor 5,6-8
5 6 Wcale nie macie się czym chlubić! Czyż nie wiecie, że odrobina kwasu całe ciasto zakwasza? 7 Wyrzućcie więc stary kwas, abyście się stali nowym ciastem, jako że przaśni jesteście*. Chrystus bowiem został złożony w ofierze jako nasza Pascha. 8 Tak przeto odprawiajmy święto nasze, nie przy użyciu starego kwasu, kwasu złości i przewrotności, lecz – przaśnego chleba czystości i prawdy.
Łk 6,20-26.39-42
6 20 A On podniósł oczy na swoich uczniów i mówił: «Błogosławieni jesteście wy, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże. 21 Błogosławieni wy, którzy teraz głodujecie, albowiem będziecie nasyceni. Błogosławieni wy, którzy teraz płaczecie, albowiem śmiać się będziecie. 22 Błogosławieni będziecie, gdy ludzie was znienawidzą, i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy zelżą was i z powodu Syna Człowieczego podadzą w pogardę wasze imię jako niecne: 23 cieszcie się i radujcie w owym dniu, bo wielka jest wasza nagroda w niebie. Tak samo bowiem przodkowie ich* czynili prorokom.Przekleństwa 24 Natomiast biada wam, bogaczom, bo odebraliście już pociechę waszą. 25 Biada wam, którzy teraz jesteście syci, albowiem głód cierpieć będziecie. Biada wam, którzy się teraz śmiejecie, albowiem smucić się i płakać będziecie. 26 Biada wam, gdy wszyscy ludzie chwalić was będą. Tak samo bowiem przodkowie ich* czynili fałszywym prorokom.
Dwóch niewidomych
39 Opowiedział im też przypowieść*: «Czy może niewidomy prowadzić niewidomego? Czy nie wpadną w dół obydwaj? 40 Uczeń nie przewyższa nauczyciela. Lecz każdy, dopiero w pełni wykształcony, będzie jak jego nauczyciel.Obłuda* 41 Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a belki we własnym oku nie dostrzegasz? 42 Jak możesz mówić swemu bratu: „Bracie, pozwól, że usunę drzazgę, która jest w twoim oku”, gdy sam belki w swoim oku nie widzisz? Obłudniku, wyrzuć najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka swego brata.