Katecheza Wielkopostna 5.03.2019

Nawracajcie się i uwierzcie słowom Ewangelii

Kto to jest chrześcijan?

To człowiek który dobrowolnie, bez przymusu potrafi oddać życie, ze względu na Chrystusa. To człowiek, który doświadczając niesprawiedliwości, czy ponosząc porażkę, potrafi oddać życie. Wielki Post jest czasem w którym chrześcijanin może uczyć się tego, jak tracić życie. Jezus idąc na pustynie nie mógł wiele zabrać i my też nie potrzebujemy wiele w tym czasie. Wystarczy Słowo Boga.

Ważne jest, żeby Wielkiego Postu nie traktować jak poligonu ćwiczebnego dla naszych postów, zobowiązań, prac nad sobą, bo zamiast zbliżać się do Boga zbudujemy własne ego. Wielki Post ma wymiar chrzcielny. To ostatni czas dla katechumenów, aby przygotować się do chrztu i dla nas też to jest czas odkrywania tego, co jest Źródłem.

Jakie Słowo Bóg kieruje do nas w czasie niedziel Wielkiego Postu?

Liturgia godzin na Środę Popielcową nie ma pierwszych nieszporów. Ten dzień zaczyna się jakby znienacka. Ale jest zachęta do nawrócenia. Słowo z dnia mówi: „Nawróćcie się do Mnie całym swym sercem, przez post i płacz, i lament. Rozdzierajcie jednak serca wasze, a nie szaty! Nawróćcie się do Pana, Boga waszego! On bowiem jest litościwy, miłosierny, nieskory do gniewu i bogaty w łaskę, a lituje się nad niedolą.” A psalmista woła: „Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej, w ogromie swej litości zgładź moją nieprawość. Obmyj mnie zupełnie z mojej winy i oczyść mnie z grzechu mojego.”

W pierwszą niedzielę Wielkiego Postu Ewangelia o kuszeniu Jezusa na pustyni, prowadzi nas do konkluzji, ze grzech jest w nas, a tym który go zwycięża jest sam Jezus Chrystus. Pokusa pieniądza, władzy i znaczenia. „Wtedy za nieczyste uznasz srebrne obicia twych bożków i złote odzienia twych posągów. Wyrzucisz je jak brudną szmatę. Powiesz im: Precz!” (Iż 30,22).

W drugą niedzielę Wielkiego Postu Ewangelia mówi nam o przemienieniu pańskim. Ten moment chwały jest dany po to, aby uczniowie widząc potem Jezusa na krzyżu nie zwątpili w Niego. Ale był to też moment potrzebny samemu Jezusowi, aby wisząc na krzyżu nie zaparł się Boga, swego Taty. Ewangelia ta jest zachętą dla nas, abyśmy zbliżali się do Boga, aby nasza twarz jaśniała, odbijając Jego blask. Oglądać Boga twarzą w twarz jest celem każdego chrześcijanina. Jest też jednym z błogosławieństw.

W trzecią niedzielę Wielkiego Postu spotykamy się z Samarytanką. Słowa tej Ewangelii były jedną z pierwszych katechez dla katechumenów w pierwszych wiekach chrześcijaństwa. Pragnienie, Źródło i Zbawienie. To niedziela, w która już zdążymy zweryfikować co udało się zrobić w czasie postu. Ale pamiętajmy, że nie jest problem, że upadamy, ale to, że trzeba się podnieść. Choć niedomagam dziś, mogę poprawić się jutro. Choć nie modliłem się dziś, pomodlę się jutro. Bo jak się jest strudzonym, to dopada apatia i najchętniej byśmy zrezygnowali. Bóg spotyka nas przy studni, spotyka nasze pragnienie i chce nam dać pić. Strudzenie jest typowe dla tych, którzy szukają Boga. W tym słowie odnajdujemy Tego, który jest Źródłem i może zaspokoić pragnienia człowieka.

Czwarta niedziela to niedziela radości. Ewangelia mówi o tym, że Bóg przywraca wzrok niewidomemu. Ten proces uzdrowienia odbywał się na raty. Uzdrowiony wyznał wiarę, odzyskał wzrok i został wykluczony z synagogi. Bóg widzi inaczej, widzi sercem i dotyka ciebie abyś widział inaczej, tak jak On.

Piąta niedziela, to katecheza o Łazarzu. Pokazuje, że to, o co toczy się walka nie jest błahą rzeczą. To walka o nasze życie. Jezus wzrusza się, bo płacze nad naszym życiem. Umieramy w naszych grzechu, a On przyszedł by umrzeć za nas. Abyśmy mogli żyć i na nowo narodzić się z wody i Ducha. Abyśmy na koniec Wielkiego Postu mogli wyznać jak Marta: „Tak Panie, Ty jesteś Mesjasz Boży, który miał przyjść na świat”

Wielki Post kończy się i przeżywamy Niedzielę Palmową oraz Wielki Tydzień

____________

To spotkanie jest spojrzeniem z lotu ptaka na wydarzenia, które przed nami, na Słowa i etapy, które Bóg poprzez Kościół nam przygotował. Mamy otworzyć się na pracę Ducha Świętego, która będzie wykonywał w nas – współdziałajmy z Jego łaską!

Na koniec zaśpiewamy pieśń paschalną, ponieważ to jest nasz kres – dążymy do odkrycia na nowo Zwycięstwa Chrystusa i Jego Zmartwychwstania. Pieśń ,,Pan mój przyszedł dziś”, która jest oparta o słowa pięknej homilii z LG Wielkiej Soboty