Rozważanie synodalne Dzień 9 (czwartek 20 stycznia 2022)

Spotkanie IX: ROZEZNAWANIE I PODEJMOWANIE DECYZJI

1. Z Dziejów Apostolskich (Dz 1, 15-26):

Piotr w obecności braci, a zebrało się razem około stu dwudziestu osób, tak przemówił: «Bracia, musiało wypełnić się słowo Pisma, które Duch Święty zapowiedział przez usta Dawida o Judaszu. On to wskazał drogę tym, którzy pojmali Jezusa, bo on zaliczał się do nas
i miał udział w naszym posługiwaniu… Napisano bowiem
w Księdze Psalmów: Niech opustoszeje dom jego i niech nikt w nim nie mieszka! A urząd jego niech inny obejmie! Trzeba więc, aby jeden z tych, którzy towarzyszyli nam przez cały czas, kiedy Pan Jezus przebywał z nami, począwszy od chrztu Janowego aż do dnia,
w którym został wzięty od nas do nieba, stał się razem z nami świadkiem Jego zmartwychwstania». Postawiono dwóch: Józefa, zwanego Barsabą, z przydomkiem Justus, i Macieja. I tak się pomodlili: «Ty, Panie, znasz serca wszystkich, wskaż z tych dwóch jednego, którego wybrałeś, by zajął miejsce w tym posługiwaniu
i w apostolstwie, któremu sprzeniewierzył się Judasz, aby pójść swoją drogą». I dali im losy, a los padł na Macieja. I został dołączony do jedenastu apostołów.

2. Refleksja:

W Nowym Testamencie Dwunastu jest symbolem wszystkich wybranych przez Boga, czyli nowego Ludu Bożego, którzy rodzą się ze świadectwa dawanego zmartwychwstaniu Jezusa. Stąd też luka spowodowana śmiercią Judasza w jakiś sposób narusza pierwotny symbolizm, który domaga się odbudowania. Dlatego tak szybko Apostołowie przystępują do wyboru następcy. Dzieje Apostolskie relacjonują, że jest to pierwsze działanie, które podejmują Apostołowie po Zesłaniu Ducha Świętego. Wybór odbywa się drogą losowania. Apostołowie nie chcą dokonywać stronniczego wyboru, kierując się własnymi racjami. Zdają się na działanie Boże. Zawarta jest w tym kontynuacja tego, co dokonało się w przypadku powołania Apostołów. To sam Chrystus dokonał ich wyboru. „Wybrał tych, których sam chciał”.

Rozeznanie to umiejętność odczytania działania Boga w duszy. To coś jak doznanie łaski. Zasadniczym warunkiem rozeznania jest osobiste podporządkowanie się Duchowi Świętemu. Bóg kieruje wszystkim i aby mieć pewność, że wypełniamy Jego wolę, nie stawiając jej żadnych przeszkód, należy w modlitwie zawierzać Bogu wszystkie sprawy.

Zakup domu, wybór kierunku kształcenia w szkole, nowe zobowiązania… stanowią codzienność każdego człowieka. Wśród decyzji, które mamy podjąć, niektóre nie pociągają za sobą konsekwencji, inne jednak mogą zmienić nie tylko kurs naszego życia, ale również zmienić życie innych osób. Tym bardziej trzeba nam zadbać o to, by wszystko poddawać Bożemu „spojrzeniu”. Bóg nie oczekuje od nas nigdy czegoś niemożliwego, nawet jeśli związane jest to z większym trudem czy cierpieniem. Dlatego też przy podejmowaniu decyzji ważne jest również wsłuchiwanie się
w to, co mówią nam wydarzenia.

Jednak często w pogoni za wymarzonym szczęściem żyjemy tak, jakby Boga nie było. Żywimy przekonanie, że jesteśmy w stanie sami decydować, kiedy, gdzie i jak przeżyć swoje życie,
w rzeczywistości jednak pozostajemy wobec niego bezsilni i często nas ono przerasta. Kluczem do życia zgodnie z wolą Bożą jest otwarcie się na doświadczenie Bożej ojcowskiej miłości. Dopiero
w tej perspektywie jesteśmy w stanie odkryć nasze powołanie, drogę i sens życia.

3. Krótka medytacja osobista

4. Modlitwa

Do Boga, który najlepiej wie, czego nam potrzeba zanim Go poprosimy, ale pragnie, byśmy przedstawiali Mu nasze troski
i pragnienia, skierujmy wspólną modlitwę. Módlmy się:

– za Kościół, aby słowo Boże wlewało w serca wierzących pokój, zmieniało ich sposób patrzenia na życie i wydawało owoc dobrych czynów. Ciebie prosimy…

– za ludzi nauki i techniki, aby zdobycze cywilizacji nie obróciły się przeciwko życiu i godności człowieka. Ciebie prosimy…

– za przebywających z dala od rodziny i Ojczyzny, aby czas rozłąki
i spotykani ludzie wzmacniali życie wiarą. Ciebie prosimy…

Wszechmogący Boże, nasze losy są w Twoich rękach i nic nas nie może odłączyć od Twojej miłości, przyjmij te prośby, które z pokorą Tobie powierzamy. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Ojcze nasz….

5. Pytania do refleksji synodalnej

W stylu synodalnym decyzje podejmowane są na drodze rozeznania, na podstawie konsensusu wypływającego ze wspólnego posłuszeństwa Duchowi Świętemu.

  • Za pomocą jakich procedur i jakich metod wspólnie rozeznajemy i podejmujemy decyzje?
  • Jak je można ulepszyć?
  • Jak krzewimy udział w podejmowaniu decyzji w łonie wspólnot zorganizowanych hierarchicznie?
  • Jak łączymy fazę konsultacyjną z decyzyjną, proces dokonywania decyzji z momentem podejmowania decyzji?
  • W jaki sposób i za pomocą jakich instrumentów promujemy przejrzystość i możliwość rozliczenia?

– Jak w praktyce w Twojej diecezji i parafii wygląda podejmowanie ważnych decyzji? Czy w procesie decyzyjnym jest miejsce na rozeznawanie woli Bożej, słuchanie Ducha Świętego?
– Czy wierni świeccy, których znasz są zatroskani i odpowiedzialni za podejmowane decyzje?
– Czy są zapraszani i uczestniczą w organizowanych spotkaniach informacyjnych i formacyjnych? Czy sami wychodzą z inicjatywą ich organizowania?
– Czy w Twojej parafii możesz czuć się nie tylko poinformowany o podejmowanych inicjatywach materialnych i duszpasterskich, ale masz realny wpływ na ich powstawanie i przebieg?
– Czy sposób zarządzania funduszami i dobrami parafialnymi jest klarownie przedstawiany wspólnocie parafialnej? Jak według ciebie powinno to wyglądać?